نگاهی گذرا به نشست بیست ونهم حکمای ساحلی دریاچه مازندران

 

بیست ونهمین اجلاس تدوین پیش نویس رژیم حقوقی دریاچه مازندران درمسکو

به تاریخ28تیرماه1390 در حالی آغاز به کار کرد که نمایندگان ویژه از روسیه،جمهوری اسلامی ایران،جمهوری آذربایجان،ترکمنستان وقزاقستان طی2روز در خصوص تدوین پیش نویس کنوانسیون رژیم حقوقی دریاچه مازندران به تبادل نظر پرداختند.دراین راستا قرار است که چهارمین کنفرانس سران کشورهای حوزه این دریاچه در روسیه برگزار شود.

اما دراینجا اشاره به چند نکته حائز اهمیت است:

×همانطورکه توجه داریم این بیست ونهمین اجلاس است که برگزار گردیده ولیکن همانند اجلاس های قبلی هیچ گونه خروجی قابل توجهی نداشته است.

×جمهوری های استقلال یافته تا کی می خواهند برمواضع خود اصرار جویند در صورتی که هنوز معاهدات1921و1940پابرجاست وایران وروسیه برآن اذعان داشته به طوریکه عملکرد اجلاس هائی که بین 5حاکمیت ساحلی دریاچه مازندران تاکنون تشکیل گردیده برپایه رژیم حقوقی گذشته یعنی مطابق با همان توافقات مسبوق استوار شده است.

×واقعیت این است که حقوق بین الملل،تعیین وضعیت حقوقی این گونه مجموعه آب ها را برعهده کشورهای ساحلی قرار داده است،لذا نظام حقوقی دریاچه مازندران بایستی از یک نظام ویژه حقوقی مورد توافق تمامی دول ساحلی برخوردار باشد.

×دریاچه مازندران نیازمند یک کنوانسیون معتبر بین المللی است چرا که وسیع ترین دریاچه جهان ودارای موقعیت ویژه بین المللی است.منابع زنده دریائی بسیار غنی،بستر وزیر بسترغنی،کشتیرانی وحمل ونقل وموقعیت سرشار اقتصادی از جمله موقعیت های ویژه است که این دریاچه را بیش از پیش مهم می سازد.

×موقعیت های ویژه دریاچه مازندران آن گاه برتری خود را نشان می دهد که همکاری های متقابل دول ساحلی رخ دهد وحفاظت همه جانبه از این دریاچه انجام پذیرد ومصالح ومنافع کلیه دول ساحلی رعایت گردد.

×نگاه ویژه به حفاظت از محیط زیست وجلوگیری از آلودگی آب های در یاچه مازندران از جمله ارکان مهم کنوانسیون آینده بایستی باشد.